Ana Menü Android Telefon Yazılım Rom Destek Teknoloji Sitesi

İNANILMAZ GUZEL VE FARKLI BİR BAKIŞ AÇISI[/b]

 İYİ DE YAPMIŞ.



Bu ülkede yasayan her insanin bağımsızlığını ve demokrasisini

borçlu olduğu

insan:





ATATÜRK...



 



Gençliğinde kot pantolon giyememiş.



Sevgilisinin elinden tutup

hasılat rekorları kiran bir sinema filmine gidememiş...

Padişah ona Trablusgarp Cephesi'nde görev verdiğinde, lüks uçak

şirketinin,

first class koltuğunda viskisini yudumlayarak görev yerine gidememiş...



Halkına bağımsızlık fikrini anlatabilmek için kortej

esliğinde

Mercedes'lerle gezememiş Anadolu'yu.. .

Kurtuluş hareketini başlatmak için 19 Mayıs'ta Samsun'a ayak basan

ayağında

spor ayakkabısı ya da kovboy çizmesi yokmuş...

Kazandığı her savaştan sonra savaş sahasına fırlayıp moral veren

mini etekli

ponpon kızlar da yokmuş...

Tarih kitaplarına bakılırsa, Yunanlıları İzmir'den denize

döktükten sonra

timsah yürüyüşü de yapmamışlar...

Ülkesinde yapacağı devrimleri,  unutmamak için not

alacağı bir

cep bilgisayarı olmadığı gibi, kendisine suikast girişiminde

bulunacakları

da cep telefonundan öğrenememiş!

Atatürk için üzülüyorum. Dağ gibi adam, bir radyo programına faks

çekemeden,

İsmet Pasa için Safiye Ayla'dan bir istek parçası isteyemeden

gitti ..



 Lozan Zaferi'nden sonra veya Cumhuriyet'in ilanından sonra

arabaya atlayıp

sabahlara kadar korna çalıp, elinde bayraklarla sokaklarda tur

atamadı.



Evinin balkonuna çıkıp, bir şarjör mermiyi havaya sıkamadı.

Atatürk'e acıyorum...

  Sen kalk, dört kadınla evlenebileceğin bir

dönemde dünyaya gel,



sonra değerini bilmeyip tek kadınla evlilik sistemini

getir. Aaaah ah...

Çılgın diskolara gitmek, sabahlara kadar içip, içip rock yapmak,

babasının mercedesini alıp söyle bir Emirgan turu çekmek dururken...

Bunları yapmadı Atatürk...



Keyif çatmadı...

Tüm hayatını ülkesinin kurtuluşuna ve uygarlaşmasına harcadı...

   

ISTE ONUN IÇIN BÜYÜK ADAMDI ATATÜRK HER FIRSAT ELINDE VARDI. O ISE

SADECE

BU MILLETIN BAGIMSIZLIGINI ISTEDI.



BÜTÜN SUÇU



2 KADEH RAKI IÇMEKTI

O KADAR.....  [/b]

 



 



 

 



  Gazi, çiftliğinde dolaşıp hava alırken oldukça yaşlı bir kadına rastladı.

ATATÜRK attan inerek bu ihtiyar kadının yanına sokuldu.

 - Merhaba nine.

Kadın ATA'nın yüzüne bakarak hafif bir sesle;

- Merhaba dedi.

- Nereden gelip nereye gidiyorsun?

Kadın şöyle bir duralayıp;

- Neden sordun ki, dedi. Buraların saabisi misin? Yoksa bekçisi mi?

PAŞA gülümsedi.

- Ne sahibiyim ne de bekçisiyim nine. Bu topraklar TÜRK milletinin

malıdır. Buranın bekçisi de TÜRK milletinin kendisidir. Şimdi nereden

gelip nereye gittiğini söyleyecek misin?

Kadın başını salladı.

- Tabii söyleyeceğim, ben Sincan'ın köylerindenim bey, otun güç bittiği, atın geç yetişdiği, kavruk köylerinden birindeyim.

Bizim muhtar bana bilet aldı trene bindirdi, kodum Angara'ya geldim.

- Muhtar niçin Ankara'ya gönderdi seni?

- GAZİ PAŞAmızı görmem için. Başını pek ağrıttım da...Benim iki oğlum gâvur harbinde şehit düştü.

Memleketi gâvurdan gurtaran kişiyi bir kez görmeden ölmeyim diye hep dua ettim durdum.

Rüyalarıma girdi GAZİ PAŞA. Bende gün demeyip mihtara anlatınca, o da bana bilet aliverip saldi Angaraya. Giceleyin geldimdi.

Yolu neyi de bilemediğimden işte agsamdan belli böyle kendimi ordan oraya vurup duruyom bey.

- Senin GAZİ PAŞA'dan başka bir isteğin var mı? Kadının birden yüzü

sertleşti.

- Tövbe de bey, tövbe de! Daha ne isteyebilirim ki.. O bizim vatanımızı gurtardı. Bizi düşmanın elinden gurtardı.

Şehitlerimizin mezarlarını onlara çiğnetmedi daha ne isteyebilirim ondan? Onun sayesinde şimdi istediğimiz gibi yaşiyoz.

Sunun bunun gâvur dölünün köpeği olmaktan onun sayesinde kurtulmadık mı? Buralara bir defa yüzünü görmek,

ona sağol paşam! Demek için düştüm. Onu görmeden ölürsem gözlerim açık gidecek. Sen efendi bir adama benziyon,

bana bir yardım ediver de GAZİ PAŞA'yı bulacağım yeri deyiver.

ATATÜRK'ün gözleri dolu dolu olmuştu, çok duygulandığı her halinden

belliydi. Bana dönerek;

- Görüyorsun ya Gökçen, işte bu bizim insanımızdır... Benim köylüm, benim vefalı Türk anamdır bu.

Attan indim. Yaşlı kadının elini tuttum anacığım dedim, sen gökte

aradığını yerde buldun, rüyalarını süsleyen, seni buralara kadar koşturan GAZİ PAŞA yani ATATÜRK işte karsında duruyor.

Köylü kadın bu sözleri duyunca şaşkına döndü. Elindeki değneği yere

fırlatıp ATATÜRK'ün ellerine sarıldı. Görülecek bir manzaraydı bu.



İkisi de ağlıyordu. İki Türk insanı biri kurtarıcı, biri kurtarılan,

ana oğul gibi sarmaş dolaş ağlıyorlardı. Yaşlı kadın belki on defa öptü ATA'nın ellerini.

ATA da onun ellerini öptü. Sonra heybesinden küçük bir paket çıkarttı.

Daha doğrusu beze sarılmış bir köy peyniri. Bunu ATATÜRK'e uzattı;

- Tek ineğimim sütünden kendi ellerimle yaptım Gazi Paşa, bunu sana

hediyegetirdim. Seversen gene yapıp getiririm.

Paşa hemen orada bezi açıp peyniri yedi. Çok beğendiğini söyledi.  Sonra birlikte köşke kadar gittik. Oradakilere şu emri verdi;

-'Bu anamızı alın burada iki gün konuk edin.  



( 'Ananı da al git' deyip, bir anlamda vatandaşa küfredenler var artık zamanımızda  )



Sonra köyüne götürün. Giderken de kendisine üç inek verin benim armağanım olsun.'



Acaba kendisini 2 kilo şekere, 5 kilo kömüre satan,

 bugünkü TÜRK insanına mı benziyor bu NİNEM..







Ya da ülkeyi babalar gibi satan siyasilere benziyor mu ?

Linkback: Atatürk