Ana Menü Android Telefon Yazılım Rom Destek Teknoloji Sitesi

Falaka Özeti Ahmet Rasim

Falaka kitap özeti





Falaka Adlı Kitabın Özeti



Özet: Bu eser, Ahmet Rasim‘in çocukluk günlerini tüm ayrıntılarıyla anlattığı bir anı kitabıdır.



Hoca Korkusu:



Bugünkü okurlarıma ben bu hoca korkusunu nasıl anlatayım. Bundan yarım  yüzyıl önce, çocuklar hem kendi gittiği oku*lun hocasından, hem de başka  okulun hocalanndan korkarlardı. Bu hoca korkusu, diğer cin, peri, umacı  korkusuna benzemezdi. Bu bambaşka bir korkuydu kendisini itirazsız  saydıran bir korku…



Amine Doğru:



Bayramlarda, yumuşacık elini öptüğüm hoca beni bir gün bakkalın önünde  görünce, elimden tutup okula götürdü. Bütün gün hocanın misafiri oldum.  Akşama doğru, nerede olduğumu soran annem, kızmak için tam ağzını  açacağı sırada, “Hoca efendi beni okula götürdü.” deyince hemen  yumuşayıverdi. Okulu beğen*diğimi söyleyince, önümüzdeki perşembe  başlamam kararlaştırıldı.



Amin Alayı:



Okula başlayacağım için evde bir basamak yükselir gibi oldum. Bana karşı  herkesin davranışı değişti. Birkaç gün sonra sandıktan bayramlık  elbisem çıkartılıp giydirildi. Değerli bir lahur şal belime bağlanırken,  üzerinde altın nazarlık olan fesimi de kafama geçirdiler… Bütün ev  halkı yola çıktık. Önce büyük babam ve büyük annemin elini öpmeye  gittik. O gece orada kaldık. Ertesi gün hamama gidip, akşama kadar  yıkandık. Sabah olunca anneci*ğim yeniden bana yepyeni elbiseler  giydirdi. Şehzade gibi oldum. Arabaya binip, konağa tekrar gittik. Bütün  okul orada idi. Hazır bir de ilahici takımı, seven, öpen, ağlayan, dua  eden, nereden baksan yüz kişi vardı. Beni ata bindirdiler. İlahiler  okunup, amin*ler edilerek önce evime, oradan da okula geldik.

Sınıfta, minderim konmuştu. Varıp hocamın mübarek elini öptüm, sonra da  karşısında diz çöküp oturdum. İlk olarak da Elifi öğrendim.



Okulda İlk Günler:

Artık okula alışmıştım. En çok Mushaf okuyan çocuklarm, okurken iki  yanlarına sallanışları dikkatimi çekiyordu. Artık, “Elif, be, te..”  yavaş yavaş öğreniyordum. Hoca, yeni olduğum için bana biraz ayrıcalık  tanıyor, öğlen yemekleri için eve gönderiyor*du. Sütninem bir gün böyle  yine erken gidince, “Gözünü aç, konuk*luk üç gün sürer. Yaramazlık,  haylazlık edersen ayaklarına falaka yersin. ” dedi.



Bir Tokatın Sonu:



Okuldaki misafirliğim üç gün sürdü. Dördüncü gün, minde*rim oturanların  en arkasına konulmuştu. Sanki üç gün içinde benim yüzümden bozulmuş olan  okul demokrasisi yerine geri gelmişti. Hoca yumuşak, kalfa ise çok  sertti. Çocukların bir yanlışı ya da eksiği olduğunda, kalfa ağlatıncaya  kadar dövüyordu. En çok kalfadan korkuyordum… Ancak yine de iki  haftada, elifba’yı kazasız belasız öğrenmiştim…

Bir gün arkadaşım Fevzi’nin koynuna sakladığım topu aldı*ğım için  kalfanın tokadım yanağıma yiyince, suratım al al oldu. Eve geldiğimde,  tokadın farkına vardılar. Onlar farkına varınca, bende de bir ağlama  başladı. Bütün ev sıra ile yanağımı öptüler, uyumuşum. Uyandığımda,  başucumda hoca efendiyi bir şeyler okuyup üflerken gördüm. O halde bile  kalkıp hemen elini öptüm. Ancak, bir hafta da ateşler İçinde yattım.

Bu tokadı, bahçedeki dut ağacının dibine işediğim için bir uğursuzluk  sebebiyle yediğim kanaatine varılarak, o evden ta*şınmamız  kararlaştırıldı…
Linkback: Falaka -Kitap özeti